Allah dedik... 
 

-İman ettiğimiz Allah, Yakup (as) üzerinden kullara: Üzüntüleri, tasaları yalnız Allah'a açan ve sadece Allah'tan imdat bekleyen-medet uman kullar olmayı öğreten Rabb´dir! Sorunlara Allah harici adreslerden medetler umanın, aracılar edinmenin, Allah harici şikayet merkezleri aramanın şirk olduğunu ve yönelenlerin direk Allah'a yönelmesi gerektiğini kullara öğreten Rabb'dir Allah. Evlat ile imtihan en zor imtihanlardan birisidir. Çoğu insandaki kaymalara ve kaybetmelere adeta elek vazifesi gören, imtihanda sebat edip direnenlerle-direnmeyenleri... Rabbini terk edenlerle terk etmeyenleri ayırıcı bir imtihandır. Öyle ki bu imtihanda da Resullerin örnekliklerini önümüze koymakta ve asla Allah yolundan sapmamaya kulları davet etmekte, dirayeti öğretmekte Allah. Allah, çetin imtihanlarda Rabbini kaybetmeyen, dirayetli bir sebat üzre duruş sergileyen kullara değer veren Rabb'dir. Allah buyurdu ki: 
 

‘Ve onlardan yüz çevirdi de: ‘Ey Yusuf'un ateşi, yetti artık, yetti!’ dedi. Ve üzüntüden gözlerine ak düştü. Artık yutkunuyor da yutkunuyordu. Oğulları; ‘Vallahi, Yusuf Yusuf diye diye ya yatağa düşeceksin, ya da helâk olacaksın’ dediler. Yakup: 'Ben üzüntü ve tasamı yalnız Allah'a açarım. Allah katından, sizin bilmediklerinizi bilirim' dedi.’ ( Yusuf 84- 85- 86 )
 

-İman ettiğimiz Allah, bedavacı kullara değil, yolunda tüm varlığıyla mücadele eden ve direnişi fiili dua ile hayata sunulan eylemlerle ortaya koyan kullara değer veren Rabb´dir! Salt dualarda ikrar üzre olmak, yakarmak, yalvarmak orjinal bir dua değildir. Dua edilen konu neyse o konuda sonuna kadar tüm varlığımızı ortaya koyup orjinal bir dua sunmamızı isteyen Rabb´dir. Zira salt ikrar üzre bir dua kulun kendi kendinin ümidine kurşun sıkmasından başka bir şey değildir. Tabi ki ikrar üzre olan duada fiiliyat bulabilmesi için fiziki yeterlilik zarureti vardır. Fiziki bir yeterlilik içerisinde olmayanlar, bedenen engelli olanlar için elbetteki Allah asla zalim değildir ve ikraren, dille sunulan tüm dualar bu kullara kafii gelecektir. Lakin bedenen engelli bile olsa hala aktiviteye sokabileceği kaynaklar varsa ve bekliyorsa bu da yine yetersizlik ilkesi kapsamında olan bir duadan ibarettir.
 

Örneğin: Yakub (as) ihtiyar olmasına ve bedenen yorgun olmasına rağmen evlatlarına bu görevi vererek fiili duasına eylem katan bir Resuldür. Tüm bu şartlara haiz olmayanlar ikrarı dualara yönelebilirler. Allah zalim değildir. Lakin hem imkan sahibi olmak hem de papağan gibi sadece dille sunulan dualara durmak kişinin öncelikle kendini aldatma sendromundan başka bir şey değildir. Özellikle sınavlara giren gençler buraya güzel bir örnek olabilir. Öğrenmeleri gerekeni öğrenmeyen ama salt dua ile sınav kazanacağını zanneden öğrenciler bu ikrarı dualara tipik bir örnektir. Orjinal dua ise elden gelenin sonuna kadar yapılması ve elden gelen bittiğinde elin Rabbe açılmasıdır. Zaten Rabbe açılan el´de bu manada aslen elinden geleni bitirip gelen elin elinin şahitliğidir. Ellerimizi şahid tutamadığımız dualara durmamız bize inandırıcı geliyor mu dersiniz? Şüphesiz ki Allah kimse tarafından aldatılamaz!
 

Tüm bunlardan sonra düşülen diğer bir sendromda ümitsizlik sendromudur. Ben iman ediyorum diyen birinin bir saniye bile Allah'tan ümidi kesme hakki yoktur. Allah ümidin Rabbidir. Ümidin de Allah'a boyun egen kul olmakla mükelleftir. Allah'a boyun eğen bir ümit hiç ümit fakiri olabilir mi? Bu fakirlikte ancak kafirlere mahsus bir fakirliktir. İman ve ümit yanyana yürür. Ümit kaybetmek demek iman kaybetmek demektir, iman kaybetmek demek Rabbi kaybetmek demektir. Bu da ancak kafirlerde olması gereken ve iman edenlerden uzak olması gereken bir durumdur. Allah var ümit var! Allah, ümidin Rabbi olan Rabb'dir. Allah buyurdu ki: 
 

‘Evlatlarım, haydi gidiniz, bütün duyularınızı, hislerinizi kullanarak vargücünüzle Yusuf ve kardeşi hakkında bilgi edinmeye çalışınız. Allah’ın rahmetinden asla ümidinizi kesmeyiniz. Çünkü kâfirler güruhu dışında hiç kimse Allah’ın rahmetinden ümidini kesmez.’ ( Yusuf 87 )
 

Neue Welt